Eerste kennismaking
Tijdens een stage in Rusland in 1992 zag ik de GAZ M21 Volga voor het eerst. In de jaren zestig heeft de Volga weliswaar een importeur in Nederland gehad, maar die is nooit in staat geweest veel van deze auto's af te zetten. Wat me meteen opviel was, waren de duidelijke overeenkomsten met de amerikaanse auto's uit de jaren vijftig. Het leek mij dan ook prachtig om zo'n auto te bezitten. Zoals verwacht bleek dat niet eenvoudig te zijn. Het is niet zo makkelijk een Rus te vinden die zijn auto wil verkopen. Het is echter nog veel moeilijker om een Rus te vinden die een Volga bezit en wil verkopen. In Pskov, een stad met ongeveer 200.000 inwoners, reden er nog slechts een paar rond. Tot mijn verbazing bleek er een te zijn die zijn Volga wel wilde ruilen, gewoon verkopen was uitgesloten.

Zeegroen
De zeegroene Volga is gebouwd in september 1962. De kilometerstand bij export bedroeg zo'n 230.000 kilometer. Het bezineverbruik was de reden van ruil, 1 op 4,5 tegen 1 op 12 van de Ritmo. Voor zijn leeftijd en herkomst is de M-21 onverwacht compleet uitgevoerd. Wat dacht u van; (buizen)radio, elektrische klok, zonneschermen, orïenteerbare dakantenne, elektrische interieurventilator met twee standen, een perfecte kachel, ampere- en oliedrukmeter, slaapbank, regelbare dashboard verlichting en asbak voor de achterpassagiers. Allemaal standaard.

Import
Om een auto vanuit Rusland naar Nederland te exporteren bleek heel wat moeilijker dan het omgekeerde, wat begin jaren negentig dan ook veelvuldig gebeurde. Het was voor de douane in Pskov zelfs de eerste auto die zij buiten de Sovjet Unie exporteerden. Op veel medewerking van de russische kant hoefde ik me dan ook niet te verheugen. Het kwam zelfs zover dat twee flessen whisky, een doos bonbons en een handvol roebels uitkomst moesten brengen. Maar de papieren zijn er gekomen en de Volga heeft op geheel op eigen kracht naar dertig jaar op eigen bodem te hebben gereden de weg naar Nederland afgelegd.

Opknappen
Direct na de import in 1992 ben ik begonnen met het opknappen van de auto. Dit resulteerde in een Nederlands kenteken wat in juni 1993 is afgegeven. Sinds 1992 is de auto minstens voor de helft uit elkaar geweest en o.a. voorzien van een gereviseerde motor. Laswerk is in al die tijd niet nodig geweest. De constructie en het zware plaatwerk zorgen voor een solide basis, goed voor nog jaren Volga plezier.