Mijn tweede Volga

Uit het leven van een Volga

	Eerste kennismaking In 1999 kwam ik in contact met een Nederlandse ingenieur die een tijd lang in Litouwen had gewerkt. Buiten werktijd was hij op zoek gegaan naar een Volga M21 die in 1997-1998 nog redelijk goed te vinden waren in Litouwen. Nadat hij een aantal auto's had bekeken werd een GAZ M21 YC (export) uit 1968 aangeschaft.
	In 1998 werd de auto in Litouwen klaargemaakt en opnieuw gespoten. De vorige eigenaar in Litouwen was een oudere man die in het buitengebied woonde en erg zuinig op zijn Volga was geweest. Als extra wordt er een hertje op de motorkap gemonteerd, verder blijft de auto geheel origineel.
	In 1998 is het dan zover, de Volga komt naar Nederland. De Volga wordt na voorzien te zien van nieuwe "westerse" banden RDW-gekeurd en krijgt zijn Nederlandse kenteken.
	De trotse eigenaar rijdt wat rond in zijn nieuwe aanwinst maar besluit al snel om de auto te verkopen. De Volga vindt al snel een nieuwe eigenaar die erg enthousiast is over zijn nieuwe aanwinst.
	De nieuwe eigenaar beschikt echter niet over een stalling en de Volga wordt tijdens alle seizoenen aan de stoeprand geparkeerd. Al snel begint de auto wat mankementen te vertonen, totdat hij tenslotte op een afgesloten terreintje wordt gestaald. Helaas nog steeds in weer en wind.
	Opknappen Op dat punt (eind 2003) krijg ik de Volga weer in beeld en besluit om de auto te kopen. Er moet wel een autoambulance worden gehuurd om de Volga naar zijn nieuwe onderkomen te brengen. Rijden doet hij niet meer. Thuisgekomen blijkt de "schade" eigenlijk best mee te vallen. Uiteraard moet het remsysteem volledig worden vervangen en is de uitlaat volledig verrot. De niet nette Litouwse laklaag vertoont slechte plekken en ik kom onderweg steeds meer kleine dingetjes tegen. Maar alle grote leed is dan al weer geleden en de Volga is inmiddels voorzien van een verse APK! Nu is het tijd om flink te poetsen, wat verchroomde onderdelen te vervangen, het lakwerk te verbeteren en natuurlijk.... lekker een stukje rijden!!!
	In de zomer van 2004 is de Volga helemaal klaar en wordt de auto regelmatig ingezit voor ritjes.
	Ook wordt de Volga ingezet voor trouwritten
	De Volga wordt ook wel ingezet voor familieritjes, maar langzaam maar zeker beginnen de plannen te komen om de auto toch maar in de verkoop te doen. Het besluit om wegens tijdgebrek te stoppen met het actief aanbieden van trouwritten betekent tevens dat de witte Volga in de verkoop gaat.
	De Volga wordt te koop gezet en een aantal potentiele kopers melden zich. Er blijkt ook flinke interesse in Duitsland te bestaan. Bovendien zijn deze koper duidelijk serieuzer dan de Nederlandse kijkers. Zo kan dan gebeuren dat de Volga weer een stapje dichterbij zijn 'Heimat' komt. Hij vertrekt naar (Oost) Berlijn.
	De nieuwe eigenaren zijn duidelijk enthousiaste Volga-liefhebbers waarbij "mijn" witte Volga in goede handen is.
	In de zomer van 2006 kom ik de Volga weer tegen op de OMMMA in Magdeburg. De auto heeft inmiddels zonder grote aanpassingen (alleen banden met een Duitse toelating en een alarmlichtinstallatie) de strenge TUV doorstaan. Hopelijk mag hij nog vele rondjes in Duitsland rijden!