Electronische benzine injectie - prototype 1963

Al tijdens de tweede wereldoorlog war de Russen bezig met het testen van electronische injectiesystemen voor benzinemotoren. Op dat moment waren de systemen voornamelijk bedoeld voor het gebruik op vliegtuigmotoren. Eind vijftiger jaren, begin jaren zestig is ook de GAZ fabriek bezig met het testen van een benzine-injectiesysteem, naar voorbeeld van de vele westerse merken die op dat moment al injectiesystemen aanbieden op hun productiemodellen. De speciale ontwikkelingsafdeling van de GAZ fabriek gebruikt een motor van de M21 D Volga als basis voor de motor met benzine-injectie. In 1963 is de motor klaar om te testen.

De experimentele motor is uitgerust met electronische benzine-injectie. De compressie verhouding is verhoogd tot 1:7,2 (de Volga M21 D motor had een compressie verhouding van 1: 6,7).

The experimentele motor wijkt op de volgende punten af van de standaard motor:

De compressieverhouding was veranderd, echter zonder de verbrandingsruimte aan te passen.

Om de vulling van de cilinders te verbeteren worden de kleppen vergroot (43 mm inplaats van 39mm). Tevens worden in de cilinderkop speciale openingen aangebracht waarin de electronische injectoren geplaatst kunnen worden.

electronische injectoren

Het ontwerp van het inlaatspruitstuk wordt aangepast, de voorverwarmingsklep wordt verwijderd en het spruitstuk wordt compacter uitgevoerd.

Omdat het inlaatspruitstuk wordt veranderd, wordt ook het uitlaatspruitstuk verkleint.

De stroomverdeler wordt drastisch aangepakt. Er wordt een tweede set contactpunten toegevoegd die de noodzakelijk pulsen aan het injectiesysteem doorgeven.

De mechanische benzinepomp verdwijnt en wordt vervangen door een electronische hogedrukpomp.

Naast het toevoegen van een aantal onderdelen van het injectiesysteem blijft de rest van de motor ongemoeid.

electronische hogedrukpomp

De benzine werd onder hogedruk (2 kgs/sm2) via de injectoren in de cilinders gespoten. De druk werd geleverd door de hogedrukpomp en gereguleerd door een reduceerventiel en een drukregelaar.

drukregelaar

Om er zeker van te zijn dat de motor onder alle omstandigheden goed loopt wordt er gebruik gemaakt van een semiconductor controle unit gekoppeld aan diverse sensoren.

semiconductor controle unit

Het testen op de weg wordt gedaan met behulp van een Volga M21 D (waar ook de motor van was geleend). Het maximale motorvermogen was met meer dan 14 toegenomen. Het maximale koppel was echter vrijwel gelijk gebleven, zij het dat het pas bij 1000 toeren per minuut meer werd afgegeven.

testapperatuur

Het verhaal heeft helaas een droevig einde. Het injectiesysteem bleek in de praktijk, ondanks goede scores tijdens het testen, niet betrouwbaar genoeg. Om het systeem goed te laten werken was veelvuldig afstellen noodzakelijk. Het gebrek in Rusland aan geschoold onderhoudspersoneel maakte het in productie brengen van een dergelijk systeem tot een te groot risico. Het zou nog dertig jaar duren voordat de Volga (3102) werd uitgerust met benzine-injectie.