Bij de aanschaf van een Volga moet je op een aantal zaken goed letten. Volga's zijn buitengewoon sterke auto's met een eenvoudige maar robuuste techniek. Ondanks dit zijn veel Volga's na 30 of 40 jaar trouwe dienst helemaal op. Ook wil een Volga ondanks het dikke plaatwerk best roesten. Een bijkomend probleem is dat Volga's vaak ten koste van alles rijdend zijn gehouden. Een Volga blijkt dan ook vaak wel te rijden, hoe beroerd hij er ook aan toe is. Veel reparaties zijn onprofessioneel uitgevoerd met de voorhanden zijnde middelen. Dit betekent dat een M21 vaak in de loop der jaren diverse M24 onderdelen of onderdelen van een UAZ 469 of zelfs van een Moskvitch heeft gekregen. Dit maakt het sleutelen er niet bepaald eenvoudiger op.

In het kort een aantal aandachtspunten met betrekking tot de techniek van een M21:
 

1. Stuurinrichting	Stuurhuis heeft teveel speling door slijtage en verkeerde afsteling. Stuurkogels volledig weggevreten door te weinig vet. Fuseepennen ingesleten door te weinig vet (en slechte wegen)
2. Remmen	Versleten wielremcilinders (rubbers zijn bijna altijd kapot). Lekke hoofremcilinder (is gecombineerd met koppeling). Verroeste leiding (orginele leidingen zijn van staal).
3. Bladveren	Gebroken of doorgezakt.
4. Motor	Kunnen heel veel kilometers draaien (300.000km is zonder revisie mogelijk). Maar veel motoren hebben veel kilometers gedraaid en hebben last van een enorm olieverbruik (blauwe walm) en een te lage oliedruk. Alle Volga's met benzinemotor hebben een oliedrukmeter, bij warme motor moet de druk bij stationairtoerental minimaal 0,5 bar zijn. Alle benzinemotor lekken olie bij de achterste krukasafdichting (is niet te verhelpen!), verder moet de motor "droog" zijn.
5. Koppeling	Druklager koppeling vaak versleten, heeft regelmatige smering nodig (let op aanwezigheid vetpotje).
6. Versnellingsbak	Slecht schakelen door versleten mechanisme of slechte afstelling. Kapotte tandwielen eerste versnelling. Lekkage bij uitgaande as (let ook op handremtrommel) en schakelmechanisme. Bij de aandrijfas zijn de kruiskoppelingen vaak versleten.
7. Algemeen	Interieur, sluiting in binnenverlichting. Kapotte spanningsregelaar.

 

Op de bovenstaande foto's zijn de belangrijkste roestplekken rood aangegeven. Incidenteel kunnen ook de onderkanten van de deuren door roest zijn aangetast. In de fabriek werden roestgevoelige plekken afgewerkt met een soort bitumenlaag. Deze laag werkt heel effectief, maar als er achter deze bitumenlaag roest zit dan kun je veel ellende verwachten. De zwakste plekken van een Volga M21 zijn de kokerbalken (uiteinde bij achterwielen) en de bovenranden van de achterste binnenschermen. Doordat het plaatwerk relatief dik is, is het lassen wat eenvoudiger. Maar doordat de carrosserie uit zeer veel kleine stukjes is opgebouwd betekent dat er veel naden en kieren zijn, wat restauratie nu niet bepaald eenvoudig maakt.

Bovenstaande opsomming geeft een globaal beeld van wat er mis kan zijn met een Volga. Bij lang niet alle exemplaren zal elk punt van toepassing zijn. Mijn opsomming is echter niet uitputtend. Elke Volga moet worden gezien zal hij er op dat moment bij staat. Bedenk wel dat veel niet orginele onderdelen een probleem kan opleveren bij de RDW-keuring. Zoals bij elke klassieke auto geldt ook hier, koop liever een goede "dure" Volga dan een goedkope met veel werk. Gezien de relatief lage waarde van een Volga zal een restauratie altijd duurder uitvallen!