Historie GAZ-fabriek

De opvolger van de GAZ M21 `Volga` werd de GAZ M24 "Volga" Deze auto werd in massaproductie genomen in 1970. De nieuwe Volga werd gekenmerkt door betere aërodynamica, ruimere carrosserie en kofferbak, een veiligere structuur en een betere wegligging. De GAZ M24 had een eenvoudige, zelfs strenge, vorm. De carrosserie was robuust en duurzaam en dit maakte de auto ook als taxi erg populair. De van de GAZ M21 geleende motor werd verder doorontwikkeld en leverde 98 pk. De topsnelheid kon daar oplopen tot 140 km/h, van 0 tot 100 km/h werd in 23 seconden gerealiseerd (in vergelijking tot de 34 seconden voor M21). Het team onder meer bestaand uit A. D. Prosvirnin, N. A. Yumashev, N. G. Mozohin, V. I. Was Borisov en G. V. Evart was verantwoordelijk voor de ontwikkeling van de GAZ M24 die een lang en succesvol leven leidde. Het voertuig ontving de hoogste toekenning bij vele autoshows, zoals op de Internationale Tentoonstelling in Plovdiv, Bolgaria in 1969 en in Leipzig, Duitsland in 1970. Het vergde slechts drie jaar om de productie van GAZ-24-01, de stationwagon variant, te ontwikkelen. Naast de reguliere station uitvoering werd de GAZ-24-01 ook ingezet als taxi en ziekenwagen, allen gebaseerd op het platform van de GAZ-24.

Aan het eind van de jaren 70 begon de productie van auto De GAZ-14 derde-generatie-limousine "Chaika". Deze GAZ 14 werd ontworpen door het team wordt dat bestond uit A. Yushmanov, V. N. Nosakov, S. V. Volkov, Yu. I. Dokukin en geleid werd door A. D. Prosvirnin. Deze `mooie` eersteklas zevenpersoons was beroemd voor zijn geavanceerde technologische oplossingen en was zo comfortabel zoals om het even welk van de Amerikaanse wegkolossen. Hij werd aangedreven door 220 pk V8 en bereikte een topsnelheid van 175 km/h. De Gaz-14 waren het meest compact en licht onder de familie van limousines. De GAZ 14 werd ook als testbank gebruik voor innovatieve materialen, structuren en technologische processen dat in massaproductie van andere modellen GAZ werden gebruikt.

In de jaren 60 en 70 werd bij de GAZ fabriek een grootschalige modernisering uitgevoerd. Het begon met het nieuw uitrusten van de ijzergieterijen. De faciliteiten voor de productie grijs en zacht gietijzer werden uitgebreid en uitgerust met nieuwe machines. In 1962 was gieterij nummer 6 van de GAZ fabriek de eerste precisiemodel gieterij die in Sovjet Unie was gebouwd. Daarnaast werden meerdere nieuwe onderdelen gerealiseerd zoals, nieuwe persmatrijzen en nieuwe plaatwerkpersen in 1967, een nieuwe versnellingsbakfabriek in 1968 en een nieuwe fabriek voor vrachtwagenassen in 1972. De industriële groep "AvtoGAZ " werd gevormd op basis van aangesloten fabrieken en afdelingen van de bestaande onderneming op 24 augustus 1971. Er kwam een nieuwe naam in 1973: PO (industriële groep) "GAZ" , bestaand uit 11 fabrieken. In 1971 kreeg de GAZ fabriek de orde van Lenin voor de succesvolle productie van nieuwe vrachtwagens en personenauto's die als zeer belangrijk voor de economie van de Sovjet Unie werd gezien. De modernisering en de technische heruitrusting die in de jaren zestig en zeventig was ingezet werd in de jaren tachtig nog grootschaliger voorgezet. Het eerste stadium van dit moderniseringsproject was het uitbreiden en nieuw bouwen van productiegebouwen met een oppervlakte van 700.000 m2, waarbij de productiefaciliteit voor dieselmotoren 250.000 m2 groot was. De bouwactiviteiten begonnen in 1984 en werden afgesloten met de ingebruikneming van de nieuwe motorenfabriek in 1993.

In 1984, werd eerste vrachtwagen met een luchtgekoelde dieselmotor, de GAZ 4301, geassembleerd. Naast de nog steeds in productie zijnde M24, nu GAZ 24 genoemd, wordt de GAZ 3102 geïntroduceerd. De nieuwe nummering past in het rijtje van reeds bestaande nummers. De ZAZ fabrieken gebruiken bijvoorbeeld de 1100-nummers, de Lada fabrieken beginnnen met de 2101 (in Nederland bekend als de Lada 1200) en de Moskvitch fabrieken produceren de 2138 en 2140. Het nummer 3102 van de "nieuwe" Volga sluit hier mooi op aan. De 3102 is in werkelijkheid een aangepaste GAZ 24. De voorkant en achterkant worden flink onderhanden genomen en krijgen een modernere uitstraling. Het dashboard wordt ook flink gemoderniseerd en op de voorstoelen verschijnen eindelijk standaard hoofdsteunen. Daarnaast wordt het remsysteem verbeterd en krijgt de motor drie (!) kleppen per cilinder en een voorverbrandingskamer die er voor moet zorgen dat de verbrandiggassen schoner worden. Door de aanpassingen krijgt de auto een sjieke uitstraling en de auto wordt dan ook zeer populair bij leden van de communistische partij.

In maart 1981 rolde het 10.000.000ste voertuig van de lopende en in december 1995 verliet het 15.000.000ste voertuig
de GAZ fabriek. In november 1992 werd de GAZ fabriek omgezet in een N.V. en N. A. Pugin werd verkozen tot de voorzitter van het bestuur van de voortaan genoemde OAO "GAZ".

Onderstaand vindt u een overzicht van de personen- en terreinauto's die in de loop der jaren door de GAZ-fabrieken zijn geproduceerd. Naast deze auto's werden ook vrachtauto's, autobussen, minibusjes en tanks door de GAZ-fabrieken gebouwd. Vandaag de dag zijn meer dan 50% van alle vrachtauto's in Rusland door de GAZ-fabrieken geleverd. In het ontwerp van de nieuwste personenauto van de GAZ-fabriek, de GAZ 3111 "Volga", zijn de duidelijk lijnen van zijn stamvader de GAZ M21 "Volga" te herkennen.

	GAZ 14 1977-1988
	GAZ 3102 "Volga" 1982
	GAZ 1405 1982-1988
	GAZ 2410 "Volga" 1985-1992
	GAZ 31029 "Volga" 1992-1997
	GAZ 3105 "Volga" 1994-1996
	GAZ 3110 "Volga"
	GAZ 3111 "Volga"